Nasza strona internetowa używa plików cookie, aby ulepszyć i spersonalizować Twoje doświadczenia oraz wyświetlać reklamy (jeśli takie istnieją). Nasza strona internetowa może również zawierać pliki cookie od stron trzecich, takich jak Google Adsense, Google Analytics, Youtube. Korzystając ze strony internetowej, wyrażasz zgodę na używanie plików cookie. Zaktualizowaliśmy naszą Politykę prywatności. Kliknij przycisk, aby sprawdzić naszą Politykę prywatności.

Ryby z nogami: Jak stare geny ewoluowały, by tworzyć nowe struktury

Ryby z nogami: Jak stare geny ewoluowały, by tworzyć nowe struktury

Naukowcy odkryli fascynujące ewolucyjne zjawisko u ryb zwanych kałamarnicami (sea robins), które wykształciły przypominające nogi struktury, umożliwiające im chodzenie po dnie morskim. Zamiast tworzyć zupełnie nowe geny, proces ewolucji wykorzystywał istniejące geny, modyfikując je w nowy sposób. Jednym z kluczowych genów jest tbx3a, który odgrywa rolę w rozwoju kończyn, zarówno u ryb, jak i u ludzi. W kałamarnicach gen ten został przekształcony tak, aby z fin rays – struktur przypominających żeberka wspierające płetwy – powstały nogopodobne wyrostki.

Naukowcy odkryli fascynujące ewolucyjne zjawisko u ryb zwanych kałamarnicami (sea robins), które wykształciły przypominające nogi struktury, umożliwiające im chodzenie po dnie morskim. Zamiast tworzyć zupełnie nowe geny, proces ewolucji wykorzystywał istniejące geny, modyfikując je w nowy sposób. Jednym z kluczowych genów jest tbx3a, który odgrywa rolę w rozwoju kończyn, zarówno u ryb, jak i u ludzi. W kałamarnicach gen ten został przekształcony tak, aby z fin rays – struktur przypominających żeberka wspierające płetwy – powstały nogopodobne wyrostki.
Badania prowadzone przez Davida Kingsleya z Uniwersytetu Stanforda, opublikowane w czasopiśmie Current Biology, pokazują, że te nogopodobne struktury mają nie tylko funkcję ruchową, ale także sensoryczną – umożliwiają rybom badanie i „smakowanie” otoczenia. To dowód na to, że ewolucja nowych cech może polegać na wykorzystaniu istniejących genów i ich modyfikacji, zamiast tworzenia zupełnie nowych rozwiązań.
To odkrycie rzuca nowe światło na to, jak ewolucja działa, pokazując, że nawet małe zmiany w genach mogą prowadzić do wielkich innowacji w świecie przyrody.

Badania prowadzone przez Davida Kingsleya z Uniwersytetu Stanforda, opublikowane w czasopiśmie Current Biology, pokazują, że te nogopodobne struktury mają nie tylko funkcję ruchową, ale także sensoryczną – umożliwiają rybom badanie i „smakowanie” otoczenia. To dowód na to, że ewolucja nowych cech może polegać na wykorzystaniu istniejących genów i ich modyfikacji, zamiast tworzenia zupełnie nowych rozwiązań.

To odkrycie rzuca nowe światło na to, jak ewolucja działa, pokazując, że nawet małe zmiany w genach mogą prowadzić do wielkich innowacji w świecie przyrody.

Reklama

Źródło informacji National Academy of Sciences

 

By Redakcja

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *