Homo drapieżnik: CzÅowiek jako superdrapieżnik zmieniajÄ cy naturÄ
Taaaka ryba, czyli zbliżenie na Homo drapieżnika
CzÅowiek, choÄ czÄsto postrzegany jako twórca cywilizacji i gospodarz planety, w rzeczywistoÅci pozostaje jednym z najskuteczniejszych drapieżników w historii Ziemi. Najnowsze badania, opublikowane w prestiżowym czasopiÅmie âScienceâ, ujawniajÄ , jak bardzo Homo sapiens różni siÄ od innych drapieżników.
Autorzy badania podkreÅlajÄ , że ludzie wyÅamujÄ siÄ z naturalnych schematów polowaÅ, wybierajÄ c na swoje ofiary osobniki najwiÄksze i dorosÅe. Tego typu podejÅcie ma jednak poważne konsekwencje â prowadzi do zmniejszania potencjaÅu reprodukcyjnego gatunków, zakÅócania ekosystemów i wpÅywania na kierunki ewolucji.
W przypadku poÅowów ryb sytuacja wyglÄ da szczególnie dramatycznie. Ludzie pozyskujÄ nawet 14 razy wiÄcej biomasy dorosÅych ryb niż inne drapieżniki morskie. Szacuje siÄ, że rocznie poÅowy ryb przekraczajÄ 100 milionów ton, co stanowi ogromne obciÄ Å¼enie dla ekosystemów morskich.
Nie tylko ryby padajÄ ofiarÄ czÅowieka. W lÄ dowych ekosystemach ludzie polujÄ na drapieżniki takie jak niedźwiedzie, wilki czy lwy w tempie aż dziewiÄciokrotnie szybszym, niż same te drapieżniki zabijajÄ siÄ nawzajem. Naukowcy zauważajÄ , że w dużej mierze odpowiada za to zaawansowana technologia oraz kultura, w której polowanie czÄsto wiÄ Å¼e siÄ z prestiżem i trofeami.
Dr Chris Darimont z Uniwersytetu Victorii w Kanadzie zwraca uwagÄ, że nasza dominacja jako superdrapieżników jest efektem zarówno technologii, jak i organizacji spoÅecznej. PodziaÅ pracy, globalny handel i rekreacyjne formy polowania umożliwiÅy ludziom kontrolowanie zasobów naturalnych w niespotykanym dotÄ d stopniu.
NiepokojÄ ce jest, że preferowanie dorosÅych osobników â szczególnie w przypadku gatunków o dÅugim cyklu życia â prowadzi do wyczerpywania âkapitaÅu reprodukcyjnegoâ populacji. Naukowcy porównujÄ ten proces do likwidowania funduszu emerytalnego â krótkoterminowe zyski mogÄ doprowadziÄ do trwaÅych strat w przyszÅoÅci.
Badania objÄÅy analizÄ ponad 2135 populacji dzikich zwierzÄ
t, podkreÅlajÄ
c globalny zasiÄg wpÅywu czÅowieka jako superdrapieżnika. Odkrycia te skÅaniajÄ
do refleksji nad odpowiedzialnym zarzÄ
dzaniem zasobami naturalnymi oraz koniecznoÅciÄ
ochrony równowagi w przyrodzie.
ŹródÅo informacji Nauka w Polsce oraz science.org