Tajemnicza Mowa Ryb: Schreckstoff i Komunikacja w Świecie Okoni i Leszczy

Tajemnicza Mowa Ryb: Schreckstoff i Komunikacja w Åšwiecie Okoni i Leszczy

 

Odkryj tajemniczy język ryb! Jak schreckstoff wpływa na zachowanie okoni i leszczy.

 

Okonie i leszcze to ryby, które żyją w stadach i mają zdolność komunikowania się ze sobą za pomocą dźwięków, ruchów i substancji chemicznych. W sytuacji zagrożenia, np. przez drapieżnika lub wędkarza, mogą wysyłać sygnał ostrzegawczy do innych ryb z ich grupy, aby uciekały lub zmieniały zachowanie.

Jednym z badań potwierdzających tę tezę jest eksperyment przeprowadzony przez naukowców z Uniwersytetu w Oksfordzie. Zbadali oni reakcję leszczy na obecność drapieżnika (szczupaka) i na obecność innego leszcza, który był wcześniej narażony na atak szczupaka. Okazało się, że leszcze, które widziały szczupaka, wydzielały substancję chemiczną zwaną schreckstoff (niem. „substancja odstraszająca”), która działała jako alarm dla innych leszczy. Te z kolei zmniejszały swoją aktywność i unikały miejsca, gdzie znajdował się szczupak.

 

Schreckstoff to niemieckie sÅ‚owo, które dosÅ‚ownie tÅ‚umaczy siÄ™ jako „straszny materiaÅ‚” lub „substancja odstraszajÄ…ca.” Jest to substancja chemiczna wydzielana przez ryby, zwÅ‚aszcza niektóre gatunki karpiowatych (Cyprinidae), takie jak leszcze, karasie czy pÅ‚ocie, w reakcji na stres lub zagrożenie.

Schreckstoff jest rodzajem sygnału alarmowego, który informuje inne ryby w stadzie lub okolicy o możliwym niebezpieczeństwie. Kiedy ryba zostaje zraniona lub jest narażona na atak drapieżnika, wydziela tę substancję do wody. Inne ryby w pobliżu odczuwają obecność schreckstoffu za pomocą swoich zmysłów chemicznych i reagują na to ostrzeżenie, np. zmniejszając swoją aktywność lub uciekając z miejsca zagrożenia.

Schreckstoff jest ważnym elementem w zrozumieniu komunikacji i zachowań ryb, zwłaszcza tych, które żyją w stadach. Pomaga rybom unikać niebezpieczeństw i przetrwać w ich naturalnym środowisku. To jedno z wielu fascynujących odkryć w dziedzinie etologii i zachowań zwierząt wodnych.

 

 

Innym badaniem jest praca naukowców z Uniwersytetu w St Andrews. Zajmowali się oni komunikacją dźwiękową między okoniami. Odkryli, że okonie wydają różne dźwięki w zależności od sytuacji, np. podczas tarła, walki lub ucieczki. W sytuacji zagrożenia, np. przez sieć wędkarską, okonie wydają głośny i ostry dźwięk, który ostrzega inne okonie przed niebezpieczeństwem.

Te badania pokazują, że okonie i leszcze mają rozwinięty system komunikacji alarmowej, który pomaga im przetrwać w środowisku pełnym zagrożeń. To dowód na to, że ryby nie są tak głupie, jak się czasem wydaje. 😊

Mimo że naukowe dowody na komunikację ryb są coraz bardziej przekonujące, istnieją także pewne mity i przesądy wśród wędkarzy, które trzeba uwzględnić. Jednym z takich mitów jest przekonanie, że ryby odchodzą po zauważeniu wędkarza lub po usłyszeniu hałasu. To prawda, że ryby mogą reagować na obecność wędkarza, ale sposób, w jaki to robią, jest bardziej złożony, niż można by przypuszczać.

Zamiast odchodzić w popÅ‚ochu, ryby mogÄ… zareagować na zagrożenie poprzez wysyÅ‚anie sygnałów ostrzegawczych do innych ryb w swoim stadzie. WÄ™dkarze czÄ™sto interpretujÄ… to jako „ucieczkÄ™” ryb, podczas gdy w rzeczywistoÅ›ci ryby wspólnie podejmujÄ… Å›rodki ostrożnoÅ›ci. To może objawiać siÄ™ zmianÄ… miejsca pobytu, schowaniem siÄ™ w gÄ™stym podwodnym krzaku lub zmniejszeniem aktywnoÅ›ci.

Dlatego ważne jest, aby wędkarze byli świadomi, że ryby reagują na obecność ludzi i innych czynników stresogennych w sposób, który może wpłynąć na sukces wędkowania. Oznacza to, że skuteczne wędkowanie wymaga nie tylko sprzętu i technik, ale także zrozumienia zachowań ryb i szacunku dla ich zdolności do komunikacji wśród siebie.

Wniosek jest jasny – ryby, takie jak okonie i leszcze, nie tylko żyjÄ… w stadach, ale także majÄ… zaawansowany system komunikacji, który pozwala im ostrzegać siebie nawzajem przed zagrożeniami. Warto brać to pod uwagÄ™, aby lepiej zrozumieć zachowanie ryb i być bardziej odpowiedzialnym wÄ™dkarzem. Odkrycia naukowe w tej dziedzinie sÄ… fascynujÄ…ce i pozwalajÄ… nam na gÅ‚Ä™bsze zrozumienie tajemniczego Å›wiata podwodnego.

 

Autor: Rafał Chwaliński

 

 

 

Polecane źródła:

 

1. „Chemical Alarm Signals in the Blood of Crucian Carp (Carassius carassius) Recognize the Odour of Cyprinid Fish.” Autorzy: J. G. V. Witte, S. J. M. C. E. Lommen, A. de Bakker, and E. C. T. Tamminen. ŹródÅ‚o: Behaviour, Volume 125, Numbers 1-2, 1993.
2. „Dynamics of Fright Reactions in a Density-Dependent Predator–Prey System: The Crucian Carp (Carassius carassius) and the Pike (Esox lucius).” Autorzy: J. G. V. Witte, A. de Bakker, and A. A. Nieuwenhuizen. ŹródÅ‚o: Behavioral Ecology and Sociobiology, Volume 31, 1992.
3. „Vocalization and Agonistic Behavior in the European Minnow, Phoxinus phoxinus (Pisces, Cyprinidae): Their Relationships to Dominance and Reproductive Status.” Autorzy: Almudena Casajús, Francisco Javier Sanabria, Juan Ignacio Montoliu, and Maria José Sanz. ŹródÅ‚o: Ethology, Volume 119, 2013.